Çok değil sadece 5-6 yıl öncesine gidelim. Google’ın fenomen internet şirketi olarak konuşulduğu, çekişmenin sadece Microsoft-Google arasında güç göstergesi olduğu günlere dönelim. Sosyal medyanın henüz tam anlamıyla tanımının bile yapılamadığı zamanlardaki tartışmaları hatırlayın.
Google, kullanıcıların bilgilerini ( ki buradaki kullanıcı bilgisi şahısların özel bilgileri değil, aramaları sonucu ortaya çıkan istatistikler, yani isim, telefon, doğum tarihi, arkadaşları, sevdiği film vb. Şeyler değil.) satıyor diye tartışmalar yapılmakta, Google’a karşı kişisel mahremiyeti ihlal ettiği yönünde hararetli suçlamalarda bulunulmaktaydı.
Sonra Terlikli Çocuk devriyle birlikte herşey çok çabuk değişti. Eskiden (özellikle yurtdışında birinin telefon numarasını, hele hele ilişkisini, ev adresi gibi şeyleri) soracaktınız da o size söyleyecek, yok böyle birşey. Hemen “bu adam benim özel bilgilerimi ne yapacak”, kişisel mahremiyete saldırıdan ilk gördüğü polise şikayet eder en azından bir karakol ziyareti yapardınız. Ülkemizde pek umursanmasa bile yine de çok hoş karşılanmazdınız. Bugün 600 milyon kişi kendi rızalarıyla bu bilgileri tüm dünyaya, özellikle de uygulama geliştiricilere teslim eder oldu.
Arama trendlerinin pazarlama alanında kullanılmasının suç sayılmasından geçtik artık tüm bilgilerimizi kendimiz teslim eder olduk. En sevdiğimiz müzik türü, okuduğumuz kitaplar, arkadaşlarımızın sevdikleri şeyler. Bununla da yetinmedik tüm gittiğimiz mekanları paylaşır olduk. Nerelerde takılır, nasıl eğleniriz. Bunların hepsini insanlar kendi istekleri ile paylaştılar, paylaşmaya da devam ediyorlar. Hani bizim kişisel mahremiyetimiz vardı. Nereye gitti şimdi o?
Kimse Facebook’u bizim izin verdiğimiz bilgileri paylaştığı için suçlayamaz. Sosyalleşmek adına hayata dair verdiğimiz ipuçlarının pazarlama alanında kullanıması etik sınırlar içinde gayet doğal.

Facebook’un Google’dan en büyük transferlerinden olan COO Sheryl Sandberg, Time’da artık kalabalıkların işbirliğinden (Crowdsourcing), arkadaşların işbirliğe (Friend Sourcing) geçiş olduğunu vurguluyor. “Bir şeyi 1000 kişinin beğenmesi mi önemli? Yoksa 5 arkadaşınızın beğenmesi mi?” Markalar da bu durumun farkında olduklarında Facebook profil ve arkadaşların tercihlerine paralel teklifler sunma yolunda çaba sarfediyorlar. Sizi, sizden daha iyi tanıyacak sistemler kurma peşindeler. Ve bunu her an severek isteyerek paylaştığımız bilgilerden elde edecekler. Etik midir? Bu beni aşan bir soru. Ancak şunu biliyorum, sanal da olsa kendimizi kaybedip olur olmadık şeylerimizi anbe an paylaşmayın derim.
Artık insanlar hiç olmadığı kadar mahremiyetini kaybetmiş durumda. Ve bunu kendi rızaları ile yapıyorlar. Bu durum ileride birçok probleme yol açar mı bilinmez ama Google CEO’su Eric Schmidt’in de dediği gibi “Bugün sosyal ağlarda tüm mahremiyetini açığa vuran kişiler gelecekte isimlerini değiştirmek zorunda kalacaklar.”